معرفی تات ها :

 تاتي يكي از كهن ترين زبان هاي ايراني است كه به لحاظ زبان شناسي، ارزش و اعتبار خاصي دارد. ، عنوان گویشهای ‌هایی از دسته زبان های ایرانی شاخه شمال‌غربی و بازمانده زبان مادی (مادها) می باشد. این گویش‌های روزگاری از قفقاز تا سمنان گسترده بود ولی امروزه با ترک‌زبان و فارس‌زبان شدن بخشی از شمال‌غربی ایران تنها جزیره‌هایی از گویش‌های تاتی در منطقه به جا مانده‌است. بزرگ‌ترین این جزیره‌ها در منطقه تاکستان استان قزوین دیده می‌شوند.

در استان قزوین : به طور کلی زنجیره مناطق تات‌نشین از شهر تاکستان شروع شده و به سمت جنوب و جنوب شرقی ادامه می‌یابد و در نهایت در شهرستان بوئین زهرا به روستای تاریخی سگزاباد پایان می‌یابد.

تاتی تاکستان و شال  یکی از کهن‌ترین زبان‌های ایرانی است که از دیدگاه زبان شناسی، ارزش ویژه‌ای دارد. بیشترین آمار جمعیتی تات‌های ایران متعلق به دو شهرستان کهن تاکستان و بوئین زهرا و طارم علیا می‌باشد.

تات‌های این مناطق در شهرها و روستاهای زیر زندگی می‌کنند:

    در شهرستان  تاکستان : شهر تاکستان

    شهر اسفرورین

    و روستای قرقسین، تات زبان اند.

     

    در شهرستان بوئین زهرا :  شهرهای شال و  دانسفهان

     و روستاهای  : خیارج, خوزنین, ابراهیم آباد و سگزاباد و … تات زبان اند.

 

     در استان تهران : شهرستان اشتهارد تات زبان است.

 

     رودبار الموت، رودبار شهرستان، طالقان، ، شهرستان رودبارزیتون، رودبار قصران تا روستاهای دماوند

     (اغلب مناطق البرز جنوبی) تات زبان هستند

   

     در اطراف قزوین : نیز روستاهایی نظیر اردبیلک ، حصار خزوان.رزجرد . الولک و... تات زبان اند.

 

     در استان مرکزی  : منطقه وفس زبان تاتی صحبت میکنند.

     لازم به توضیح است که هر یک از شهرهای تات نشین گویش مخصوص خود را دارند.

    زبان تاتی زبان ویژه منطقه تاکستان قزوین، بوئین زهرا ، از زبان‌های در معرض خطر به شمار می‌آید.

 

 

معرفی اجمالی استان قزوین

استان قزوین از استان‌های شمال غربی ایران است. منطقه قزوین در سال ۱۳۷۵ از استان تهران جدا شد و به همراه تاکستان از استان زنجان تشکیل استان تازه‌ای به نام استان قزوین را داد. مساحت این استان حدود ۱۵۸٬۲۰۰ کیلومتر است و با استان‌های مازندران، گیلان، همدان، زنجان، مرکزی و تهران همسایه است. این استان، بر پایه واپسین تقسیمات کشوری، دارای ۵ شهرستان، ۱۹ بخش، ۲۳ شهر، ۴۴ دهستان و ۱۵۴۷ روستا است. شهرستان‌های قزوین ، تاکستان، بوئین زهرا، آبیک و الوند پنج شهرستان موجود در این استانند. این استان از استان‌های لرزه‌خیز  ایران است. جمعیت استان قزوین طبق آمار سال ۱۳۸۵ برابر ۱٫۳ میلیون نفر است که از این تعداد ۵۴۰٫۱۸۷ نفر ساکن شهر قزوین هستند.

استان قزوین یکی از مناطق عمده تلید انگور  و کشمش در ایران است

استان قزوين از نظر جاذبه هاي ديدني طبيعي بسيار غني است . هركدام از اين مكانها روزگاراني پشت سرگذشته و ماجراهاي بسيار جالبي دارد.

 از جاهاي ديدني مي توان :

چشمه هاي آب گرم خرقان ، چشمه يله گنبد ،چشمه هاي آب معدني، آب ترش و چشمه تاكستان را ذكر نمود

از مکان های دیدنی میتوان :

عمارت چهل ستون و سردرعالي قاپو و يا قلعه الموت ، قلعه لمبسر (درمنطقه بزرگ الموت) قلعه سميران را نيز مي توان نام برد.

 ديگر جاهاي تاريخي و ديدني قزوين عبارتند از :

مسجد حيدريه :حسينيه اميني ها ، حسينيه رضوي ،مسجد و مدرسه سردار ، مسجد ومدرسه شيخ الاسلام ، مسجد و مدرسه صالحيه ، مسجد پنجه علي ، امامزاده اباذر، امام زاده بي بي سكينه ، شاهزاده حسين فرزند بلافصل حضرت رضا(ع) ، امام زاده علي ، امام زاده آمنه خاتون ، امامزاده علي اكبر، علي اصغر، صالح و سليمان ، عبداله ، فضل اله ، امامزاده كمال ، امامزاده ولي و ... ، مسجدپيغمبريه ، ميمون قلعه ، بازاروزير، بازارريسمان سنج، آب انبارهاي حكيم ، آقا، حاج كاظم ، سردار بزرگ، سردار كوچك، مولاورديخاني و آرامگاههاي آقارضي ، ابن ناجه ، امام احمد غزالي ، حمداله مستوفي ، رئيس المجاهدين ، رضي الدين طالقاني ، شهيد ثالث ، علي ابن شادان محمدبن يحيي